نگاهی اجمالی به صنعت فولاد ایران

حال و هوای این روزهای بازار و صنعت فولاد ، همراه با ابهامات و بلاتکلیفی است چرا که سوالات زیادی در ذهن فعالان این حوزه قرار دارد که متاسفانه چندان مورد پاسخ قرار نمی گیرد.

خروج آمریکا از برجام سبب شد که بازار با احتیاط و یا بهتر است بگویم با حساسیت و انقباض بیشتری به معاملات و فعالیت های فولادی نگاه می کند در این مقال به دو مورد بصورت خلاصه می پردازیم

الف – طرح توسعه فولاد ایران :

از سال ۲۰۱۵ ایران برنامه توسعه ملی خود در زمینه فولاد را با چشم انداز ۵۵ میلیون تن اجرایی و در این حرکت تواست با چند شرکت اروپایی نظیر دانیلی ، Voestalpin و… قراردادهایی را در سال ۲۰۱۶ به امضاء برساند اما این شرکت ها به دلیل فراملیتی بودن در تبادلات مالی و ارزی محدودیت هایی دارند و ممکن است با آغاز تحریم ها ، فعالیت های آنان به سمت تعلیق سوق یافته و یا نتوانند منابع مالی قراردادها را تامین و مدیریت کنند برخی کارشناسان پیش بینی می کنند که محتملا در چنین وضعیتی ، شرکت های چینی می توانند گزینه مناسب تری باشند و احتمالا به دلیل مصمم بودن ایران در طرح توسعه فولاد ، صنعت فولاد ایران با تکنولوژی چینی به کار خود ادامه دهد که البته وقفه کوتاه ممکن است خسار ت هایی را از لحاظ ریالی با خود به همراه داشته باشد

ب – صادرات فولاد ایران :

یکی از ویژگی های فولاد ایران ، قابلیت رقابت پذیری با رقبا است و از آنجا که ایرانیان در طول چند سال اخیر و بویژه سال گذشته فعالیت صادراتی خوبی داشته اند می توان امیدوار بود که این حرکت بلا توقف ادامه یابد یکی از مزایای مهم صادرات فولاد ایران عدم استفاده از use letters of credit ( اعتبار نامه ) است که تا اندازه ای می تواند اثر بخشی تحریم را برروی صادرات فولاد ایران منتفی کند البته این روش ریسک هایی را نیز به همراه دارد که در اینجا مجال طرح آن نیست اما اگر مشکل انتقال ارز به داخل به نوعی حل شود صادرات فولاد ممکن است با قوت و شدت بیشتری نیز انجام گیرد به نظر می رسد اهتمام دولت و بویژه ماموریت های اقتصادی وزارت خارجه ایران بیشتر در همین زمینه است زیرا پتروشیمی و فولاد از جمله صادرات غیر نفتی مهم کشور محسوب می شوند

اما بازار داخل :

در این روزها شاهدیم که اراده عمومی و یا بهتر است بگوییم افکار عمومی جامعه غیر رسمی فولاد ( بازار ) انتظار کاهش نرخ است و اینکه گروهی از نوردکاران در محافل خصوصی خود رسانه های مجازی را مسئول چنین وضعیتی گمان می کنند از نظر من بیراهه رفتن است چرا که بارها رسانه ها تشویق به نخریدن کردند ولی بدنه بازار راه خود را رفت البته این نکته به منزله عدم تاثیر گذاری رسانه ها نیست چرا که یکی از منابع اطلاعاتی بازار همین رسانه های مجازی هستند که در حال فعالیت می باشند نوردکاران و بطور عموم صنعت فولاد دو چیز را باید بپذیرد که اولا تقصیر اوضاع فعلی تا اندازه ای فضاسازی های بی مورد و بی جهت شان بوده که عده ای برای دستیابی به منافع خاص شخصی یا گروهی به آن دست یازیده اند و لذا سبب شده که صبر و تحمل بدنه بازار طاق شود و دوم اینکه جریان خروج از برجام ، جریان خاصی بوده که بازار برای رسیدن به خود باوری و درک موقعیت نیاز به زمان داشته و افزایش قیمت های گاها مصنوعی در کنار حجم های عرضه کالا در بورس که پیشینه چندان خوبی نیز در شفاف سازی معاملات ندارد این زمان تنفس و بازنگری را به بازار نداد فعلا در گفتگو با تنی چند از کارشناسان دو دیدگاه شناخته شد .

دیدگاه اول ب ابن باور است که به دلیل شرایط فعلی از میزان قدرت صادرات فولاد ایران کاسته و لذا عرضه های سنگین در راه موجبات کاهش قیمت چشمگیر و در کنار آن خروج برخی از فعالین فولادی از چرخه فعالیت خواهد شد ولی دیدگاه دوم دقیقا بر عکس نظرات گروه اول بوده و ادامه دار شدن سکون و سکوت بازار را پر ریسک می دانند آنان بر این باورند که نه تنها صادرات فولاد ایران دچار افت نخواهد شد بلکه از برنامه پیش بینی شده فراتر نیزخواهد رفت و همچنان بازار داخل با عرضه قطره چکانی برندهای مهم روبرو خواهد شد با کاهش فعالیت معاملاتی در داخل و ضعف تقاضای نورد کار در بازار شمش داخلی ،عرضه کنندگان شمش القایی برای عبور از بحران ، کاهش تولید و یا شاید در برخی مبادی توقف تولید را دستور کار خود قرار خواهند داد که با ادامه این وضعیت خلاء محصول و در نهایت افزایش چشمگیر قیمت ها را در اوایل تابستان خواهیم داشت البته هر دو گروه دیدگاهشان مبتنی بر فعالیت میان مدت بازار متمرکز شده و در کوتاه مدت نظر خاصی ندارند.

امیدوارم که آنچه در ادامه رخ می دهد چیزی جز خیر و نیکبختی برای هموطنان عزیز نباشد

منبع:بازرگانی پیک فلز