هیجان فولاد؛ موقتی یا پایدار؟

با توجه به این وضعیت، در حال حاضر باز هم موتور محرک رشد قیمت‌ها را باید در سفته‌بازی ببینیم، ولی این سفته‌بازی شاید تازه شروع باشد؛ ‌چرا‌که قیمت میلگرد به‌تازگی از ۳ هزار تومان عبور کرده و به نظر می‌رسد این روند در رقم بالای ۳ هزار تومان تثبیت شده باشد، این موضوع باعث می‌شود که خیلی از خریدارانی که تا الان تمایل چندانی به خرید نداشتند با توجه به تجربه قبلی بازار فولاد وارد بازار خرید شوند. در واقع ورود خریداران تازه‌نفس به بازار فولاد باعث می‌شود که موتور محرک سفته‌بازی به حرکت خود ادامه بدهد. در هفته اخیر شاهد بودیم که قیمت شمش به‌عنوان مهم‌ترین‌ محصول میانی در صنعت فولاد هم به‌صورت مداوم وارد فاز رشد شده که باعث حمایت از افزایش قیمت‌ها در بازار میلگرد و مقاطع شده است. با توجه به این شرایط به نظر می‌رسد که با محوریت سفته‌بازی، باز هم شاهد رشد قیمت‌ها باشیم، اما تداوم این مسیر (افزایش بیشتر نرخ که مشخص نیست تا کجا بالا خواهد رفت) شکست بسیار بزرگی برای بازار محسوب می‌شود؛ چرا که تقاضای موثر ملزم به عقب‌نشینی می‌شود، یعنی مجبور می‌شود حجم خرید خود را به تعویق بیندازد.

در غیاب تقاضای موثر در بازار فولاد معامله‌گران در بازار بیش از دفعات قبل روی ریسک حساب می‌کنند؛ اما تا زمانی که جریان عمومی و قالب در بازارهای فولاد به سمت افزایش نرخ است، این شرایط باز هم ادامه پیدا می‌کند و ساده‌ترین خروجی این موضوع افزایش موجودی انبارها است که افزایش این موجودی و تقویت آن دو حالت را برای بازار به وجود می‌آورد:

۱-این حجم صادر شود.

۲-این حجم به بازار داخلی تزریق شود که همین موضوع یک پتانسیل ریزش نرخ را ایجاد می‌کند.

با توجه به این شرایط باید گفت: دوره پیچیده‌ای در بازار فولاد ایجاد شده است؛ چرا که افزایش بیشتر و مداوم قیمت‌ها، باعث می‌َشود که نگرانی در این بازار افزایش پیدا کند و این نگرانی به کاهش تقاضای موثر و مصرف فولاد منجر می‌شود که همین مطلب هم برای کل اقتصاد کشور مفید نیست. از سوی دیگر قیمت‌های فعلی هم آنقدر بالا است که برای تمام تولیدکنندگان و حتی واحدهای نوردی هم جذاب باشد، بنابراین حجم تولیدشان را افزایش می‌دهند. در واقع با توجه به این شرایط، بهترین وضعیت برای بازار افزایش حجم تولید و تقویت مصرف است که اگر واحدهای بزرگ فولادی که غالبا هم روابط خوبی با دولت دارند یا بخشی از سهامشان هنوز متعلق به دولت است، عرضه‌های خودشان را – نه به‌صورت عرف سلفی که در بورس کالا معامله می‌شود – به‌صورت نقدی وارد بازار کنند و در بورس کالا معامله کنند دو مزیت دارد:

۱-شواهد قطعی‌تری از نوسان قیمت‌ها در بورس کالا با رویکرد قیمت‌های رسمی خواهیم داشت.

۲-بازار مدیریت خواهد شد.

با توجه به این شرایط،‌ چیزی که بازار به آن نیاز دارد عرضه‌های رسمی از سوی تولیدکنندگان معتبر است که می‌تواند از یک طرف نقش واسطه‌گری و سفته‌بازی را در این شرایط تقلیل دهد. از سوی دیگر بخشی از خریداران را که از بازار فاصله می‌گیرند، وارد بورس کالا کند. از سوی دیگر اجازه رشد جدی قیمت را نمی‌دهد و از همه مهم‌تر رخدادهای زیرپوستی بازار فولاد در آمارهای رسمی شفاف می‌شود و دولت احتمالا در این زمینه می‌تواند مداخله بهتری داشته باشد، با توجه به این شرایط بهترین رویکرد در قیمت‌های بالای فعلی هم برای تولیدکننده و هم برای مصرف‌کننده، افزایش حجم تولید و حجم عرضه، مخصوصا عرضه‌های نقدی در بورس کالا با زمان تحویل فوری یا زمان تحویل کوتاه‌مدت در بازار فولاد است.